Voor de statutair bestuurder gelden andere regels voor ontslag dan voor de ‘gewone’ werknemer. Het belangrijkste verschil is dat een bestuurder het ontslag (vrijwel) nooit tegen kan houden. Toch moet een werkgever – vaak: de aandeelhouder of toezichthouder – wettelijk wel een ‘redelijke grond’ voor ontslag van een statutair bestuurder hebben.
In een recente uitspraak van de rechtbank Overijssel heeft de rechter bevestigd dat een onvoldoende functionerende statutair bestuurder ook, net zoals de gewone werknemer, eerst in de gelegenheid moet worden gesteld om zijn functioneren te verbeteren voordat de werkgever hem op deze grond kan ontslaan. Doet de werkgever dit niet, dan ontbreekt de redelijke grond voor ontslag. Het ontbreken daarvan staat dus niet aan het ontslag in de weg, maar kan wel leiden tot een beduidend hogere ontslagvergoeding.
De werkgever dient aan de disfunctionerende statutair bestuurder voldoende kenbaar te maken welke veranderingen hij op welke (redelijk) termijn verlangt en dat deze veranderingen niet vrijblijvend zijn. Daarbij heeft de werkgever de plicht om de disfunctionerende statutair bestuurder enige mate van ondersteuning aan te bieden, zodat de bestuurder zich kan aanpassen aan deze veranderingen. Ook moet duidelijk zijn dat, als de statutair bestuurder zich niet conformeert aan de wensen van de werkgever, er sprake is van een onwerkbare situatie. Idealiter staat dit alles op papier.
Tegelijkertijd lijkt de norm voor een volledige ontslaggrond voor een bestuurder wel wat lager te liggen dan voor een ‘gewone’ werknemer. Zo staat een aandeelhouder of toezichthouder vaak op wat grotere afstand van de bestuurder dan een ‘normale’ werkgever en werknemer, terwijl een bestuurder juist meer eigen verantwoordelijkheid heeft. Dat kleurt de manier waarop aan de ontslaggrond vormgegeven moet worden. Als bijvoorbeeld de statutair bestuurder zijn ontslag wegens disfunctioneren overduidelijk had moeten zien aankomen, leidt een onvolledige ontslaggrond niet meteen tot een hogere ontslagvergoeding.
Kortom, het ontslag van een statutair bestuurder kent eigen juridische en praktische spelregels, maar de bestuurder moet wel een kans krijgen.
