Aan het eind van het jaar zie je het aantal nog op te nemen vakantiedagen van je medewerkers graag op ‘nul’ staan. Maar dat lukt lang niet altijd. Let daarom op deze drie punten.
Vakantiedagen is typisch zo’n thema dat bij elke werkgever en werknemer speelt. Daarom zetten we er graag even het licht op. Bovendien liet een recente uitspraak door het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden onsweer inzien dat het thema ‘vakantiedagen’ goed geborgd moet zijn in het arbeidscontract.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden boog zich over een casus waarbij een werknemer per 1 juli 2019 uit dienst treedt. Bij haar uitdiensttreding maakt ze aanspraak op haar opgebouwde maar niet opgenómen vakantiedagen over 2016 tot en met 2018. Werkgever meent dat de vakantiedagen over deze jaren zijn vervallen.
Het hof oordeelde dat de dagen over 2018 moeten worden uitbetaald omdat de dagen weliswaar vervallen op 1 juli 2019 maar de laatste dag van het dienstverband was 30 juni 2019. Binnen de termijn dus. De vakantiedagen over 2016 en 2017 hoeven inderdaad niet te worden uitbetaald. Niet alleen omdat de termijn waarin de dagen hadden kunnen worden opgenomen, inmiddels was verlopen. Het hof oordeelde ook dat werknemer wel vakantiedagen had kúnnen opnemen. Zij was immers niet 100% arbeidsongeschikt.
Daarnaast had de werkgever in januari 2016 een mail gestuurd naar alle werknemers waarin helder staat verwoord dat vakantiedagen opgebouwd in het voorafgaande kalenderjaar kunnen worden opgenomen tot 1 juli 2016. Daarmee was aan de informatieplicht voldaan.
Dat wettelijke vakantiedagen op te nemen zijn tot zes maanden na het kalenderjaar waarin ze zijn opgebouwd en dat bovenwettelijke dagen pas na vijf jaar vervallen, weet je waarschijnlijk wel. Maar we zetten onderstaande drie punten in de donkere dagen van het jaar graag nog een keer voor je in de schijnwerpers. In januari kun je je werknemers dan misschien nog eens wijzen op hun rechten en plichten. Want voor iedereen geldt: vakantie gaat een keer voorbij.
